Welkom thuis bij Wietze Landman

Gedurende mijn leven heb ik op veel plaatsen gewoond, en ik heb me er meestal ook heerlijk thuis gevoeld. Ligt dat aan het huis ? Ja en nee. Ook de medebewoners, gezinsleden, buren en de sfeer in huis bepalen veel van het thuisgevoel.  


Langlaufend met mijn zoon Bob door de Van Galenlaan in Velp.

En soms ga je vanuit je warme thuis toch weer opzoek naar een nieuw huis dat dan nog lang geen thuis is. Toch moet je bij de voordeur al wel een beetje een warm gevoel krijgen; laat het huis anders maar meteen schieten.

winter 2010-2011 in De Steeg; ons huis met tuin en weiland

Landgoed Middachten in De Steeg

Per 15 juli 2009 zijn we verhuisd naar Landgoed Middachten in De Steeg (gem Rheden) .

De schroten zijn eruit; de wanden zijn opnieuw gestuct; een nieuwe keuken staat in de steigers; alle kamers zijn geschilderd en van nieuwe marmoleumvloeren voorzien.

Kortom: vanaf 1 augustus zijn we er echt gaan wonen. De garage van mijn moeder en de berging van mn schoonmoeder konden eindelijk weer worden leeggemaakt.

Zoektocht via Bernhardweg Oosterbeek

Als je tijdelijk gehuurd woont, ga je fanatiek op zoek naar een nieuw koophuis, en dat valt niet mee als Con en ik allebeide heel andere eisen stellen aan een huis. Voor Con moet het bij de voordeur al een sprookjeshuis zijn; voor mij mag het ook een ruim helft-van-een-dubbel zijn met oprit, garage en besloten zonnige tuin. Het werd enige tijd de Bernhardweg 17 in Oosterbeek. Een sprookjeshuisje om te zien en binnen eigenlijk helemaal klaar en vernieuwd maar boven erg klein.


Helaas zijn we er met de eigenaar niet uit gekomen; hij had geen haast, wilde z'n prijs en bleef dus gewoon wonen tot beter tijden.

Per 1 juli 2009 zijn we vertrokken naar Landgoed Middachten in De Steeg (Gem Rheden).

Historie (Rozendaalselaan Velp)

Pand Rozendaalselaan 33 te Velp

In 2008 is het na 21 jaar wonen in een grote villa ook weer heerlijk om samen een tussentijdje te huren op een monumentale bovenwoning in Velp. Het pand staat te koop maar met een beetje geluk kunnen we (Con en ik) er nog tot eind 2008 blijven wonen. Op de bovenste verdieping woonde al veel langer mijn dochter Lieke met vriend Ronaldo.

Voor hen hebben we inmiddels een huisje gevonden in de Prins Hendrikstraat in Arnhem.

Inmiddels is duidelijk dat we 1 augustus 2009 echt vertrokken moeten zijn; in de loop van juli verhuizen we naar De Steeg nadat we daar eerst keuken, badkamer, vloeren, wanden etc vernieuwd hebben.

Historie (van Galenlaan Velp)

Pand Van Galenlaan 14 net voor de grootse vernieuwing van het dak in 2008.

De gelukkigste woontijd hebben we samen gehad (Con en ik met de drie kinderen Bob Marlijn en Lieke) in de Van Galenlaan in Velp. Toch was dat ook na 21 jaar weer klaar: het werd ons veel te groot voor ons tweeën: de drie kinderen zijn al lang volwassen en wonen al pakweg 10 jaar op zichzelf.

Het pand na de renovatie in 2008 en 2009.

Historie (Nassaulaan Oosterbeek)

De Nassaulaan in Oosterbeek, waar onze drie kinderen werden geboren, vond ik heerlijk, maar Con heeft zich er nooit lekker thuis gevoeld.
De vader van Con had een aannemersbedrijf dus in de 10 jaar dat we hier woonden is er ook 4x een forse verbouwing langsgekomen.

De kinderen vonden het heerlijk in de Nassaulaan, maar gek genoeg konden ze zich (na enkele jaren wonen in Velp) vrijwel niets meer van dit Oosterbeekse huis herinneren.

Historie (Sloetstraat Arnhem)

De Sloetstraat 11 in Arnhem (die Con ineens van haar vader kado kreeg) was een behaaglijk warm nest om onze relatie en liefde te beleven.

We zijn van hieruit getrouwd en de buurt voelde heel wat lekkerder dan het kille Presikhaaf. In het pand woont nu nog steeds de zus van Con: Karin.

met gebak kom ik terug van mijn werk in Amsterdam

Historie (Houtmanstraat Arnhem)

Ondanks de bordkartonnen bouw van mijn eerste huis op Presikhaaf in Arnhem, heb ik me er altijd heerlijk gevoeld door de plotse volledige vrijheid en de drukke aanloop van vrienden en vriendinnen. Ineens woonde ik daar ook samen met Con. Na enige tijd kwam ook haar tweelingbroer Henk met zijn vriendin bij ons inwonen. De bouw was zo slecht dat toen we met een kangoo (zware electrische beitelhamer) een schoorsteen wilden uithakken voor een openhaard, de buren van 5 huizen verder in hetzelfde blokje aan de deur kwamen omdat de thee uit de kopjes trilde.

Houmanstraat 133 in 2009.

Historie (studietijd Joh Camphuysstr Utrecht)

In studentenhuizen in Breukelen en Utrecht was het wel eens lastig om je lekker te voelen in de pikorde van medestudenten, of alleen met een al te opdringerige hospita (Joh. Camphuysstraat )

Historie (studietijd Kasteel Nijenrode)

In studentenhuizen in Breukelen en Utrecht was het wel eens lastig om je lekker te voelen in de pikorde van medestudenten, of alleen met een al te opdringerige hospita. Op het landgoed bij Kasteel Nijenrode woonde ik met veel medestudenten in bijgebouwde studenten"barakken" (Plesman-paviljoen). Een feestelijke woonomgeving met veel sport en stevige studie, maar ook de Stuntweek en andere grootse feestpartijen.

Historie (Oosterbeek K v Gelderlaan)

Karel van Gelderlaan 20 Oosterbeek (tel: 08307-2603)

In mijn ouderlijk huis in Oosterbeek heb ik me altijd veilig en geborgen gevoeld met veel warmte van mijn Mem en mijn zusjes om me heen, en altijd een huis vol vrienden uit de “buurt”.
In 2010 kreeg ik de gelegenheid opnieuw dit huis te bezoeken, en tot mn verbazing was er in 40 jaar niets veranderd: de stickers van Sitges zaten zelfs nog op de spiegel in mn oude slaapkamer. Ook het kantoorgedeelte is nog volledig in de oude staat inclusief Vetzyme reclame.

Hier ook een foto van de nutskleuterschool bij het stationnetje van Oosterbeek-Hoog,

Historie (een jaar Groningen)

Van het gezinshuis in Groningen heb ik geen herinneringen: voor m’n eerste verjaardag woonde ik inmiddels in Oosterbeek.

Toch is dat huis op de foto te zien. Heit en Mem woonden daar met Titia en met mij op de eerste verdieping (verplichte inkwartiering wegens woningnood vlak na de oorlog)

Historie (kraamkliniek - geboorte)

De kraamkliniek in Groningen was (en is nog steeds) een prachtig pand waar ik nooit iets van heb meegekregen helaas in mijn eerste levensuren.

Hier een foto uit 1992. Nog steeds is op dit Groningse pand (Huize Tavenier) aangegeven dat het hier gaat om de kraamkliniek van het Diaconessenziekenhuis. Inmiddels is er een advocatenkantoor gevestigd. Aan de andere kant van het water (achter de kliniek) ligt nu het beroemde Groninger museum.